Dag 44 - 12 april

Vroeg opstaan was best pittig vandaag, maar de tuktuk naar de slowboat zou om 08:30 vertrekken en die wilde ik niet missen. Het kutte is dat ik moest ontbijten, aangezien ik elke ochtend een malariapil moet nemen en dat moet met een maaltijd. Liet ik nou echt geen zin hebben om ook maar iets te eten.. toch maar een broodje besteld en die pil naar binnen gewerkt. 
Zitten rustig te wachten op de tuktuk, zien we ineens die gasten van gisteravond. Vragen ze of ze met ons mee konden, zij moesten ook op de slowboat richting Luang Prabang. Maar aangezien wij allemaal zo'n buspas hebben, is het niet mogelijk om met ons op de boot te gaan (gelukkig). Wij hebben namelijk een privéboot, die er veel beter uitziet dan alle andere boten. Wij hadden een prima boot, wat op zich best relaxt is als je er de eerste dag 6 uur en de tweede dag 7 uur op moet zitten. Die 6 uur gingen redelijk snel voorbij. Liep wat achter met mn blog dus dat mooi even bijgewerkt, getekend, foto's gekeken en af en toe een gesprekje gevoerd. Iedereen was vooral heel moe. Kwamen om een uur of half 4 aan in het dorpje waar we de zouden overnachten. Echt een heel klein dorpje en ik kan niet beschrijven hoe gaaf deze ervaring was. Die mensen zijn zo niet normaal aardig. 

Toen we aankwamen was er even een regenbui daar op gewacht om daarna een rondje door het dorp te lopen. Ze maken hun eigen whiskey en verkopen 1 fles voor 10.000 kip, dat is €1,15. Ze hebben hun eigen destilleersysteem. Natuurlijk moesten we proeven, brandde maar een klein beetje. Toen naar de school gelopen, kindjes waren vrij ivm Laos New Year. Maar ze waren wel aan het spelen, eentje vond het denk niet nodig om een broek te dragen. Wel heel schattig. Die school is natuurlijk niet veel, maar ze hebben tenminste iets. Toen naar de rivier gegaan om de zonsondergang te zien. 
Ohja, we hebben onbewust getuigen mogen zijn van een slachting van een varken. Toen we aan het rondlopen waren zagen we al een varken dat werd geslagen omdat ie niet mee wilde lopen. Niet wetende dat hij 10 min later geslacht werd, want toen we bij de rivier waren mochten we oorgetuigen zijn van het proces. Duurde echt te lang, hebben dat beest minimaal 10 min horen piepen. Toen we terug liepen vanaf de rivier zagen we hoe het varken in allerlei stukken was gehakt. En een stuk of 10 man bezig was met ieder een ander de van zn lichaam.

Terug bij het huis waar we verbleven hadden ze voor ons gekookt, erg lekker. Geen idee wat het allemaal was. Na het eten kregen we een soort ceremonie. Zo indrukwekkend, zo mooi. Moesten in een kringetje zitten. Er was een man die volgens mij de oudste van het dorp was, hij was monnik geweest en ging de ceremonie uitvoeren. We kregen eerst allemaal om ste beurt een shotje whiskey. Daarna ging hij zn praatje doen. Toen moesten we weer een shotje whiskey nemen en kregen we een bordje met een mini banaan, een eigen gemaakte snack (van rijst of course) en een bloem. Die bloem moest je in een soort mini altaar zetten en dat andere moest je eten. Toen moesten we ons omdraaien en gingen alle locals katoenen touwtjes om je polsen binnen en tegelijkertijd zeiden ze allemaal dingen tegen je in hun eigen taal. Het kwam erop neer dat omdat we reizigers zijn ze ons een veilige reis wensen en dat we weer veilig terug bij familie komen, gezond en wel. 

Savonds naar een 'barretje' gegaan. Daar waren een paar locals en er was bier en muziek. Echt een super leuke avond, maar vooral een hele mooie dag. Toen we terug kwamen was de eetzaal omgetoverd in een slaapzaal met tweepersoonsmatrasjes en klamboes.